ΑΡΘΡΑ

Οι γονείς των αθλητών

SUBMITTED BY AD GLOBAL MANAGEMENT ON ΠΕΜ, 02/10/2014 - 23:12

Ο ρόλος των γονιών στον αθλητισμό είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Η βοήθεια τους αφορά στην οικονομική στήριξη (αναλαμβάνουν τις μετακινήσεις/την αγορά του εξοπλισμού κλπ), αλλά κυρίως στην συναισθηματική και ψυχολογική στήριξη των παιδιών τους. 

Γράφει η Μαρία Βερβέρη*

Ο γονιός είναι εκείνος που ενθαρρύνει και παρακινεί το παιδί να συμμετάσχει σε ένα άθλημα. Ο τρόπος όμως που θα δώσει αυτή την ώθηση, είναι βαρύνουσας σημασίας για την αυτοεκτίμηση του παιδιού και συνεπώς για την μετέπειτα εξέλιξη του. 

Οι γονείς λοιπόν, καλό είναι να:

- Δημιουργούν ένα ήρεμο και ενθαρρυντικό περιβάλλον πριν και κατά τη διάρκεια των αγωνιστικών υποχρεώσεων.

- Εστιάζουν την προσοχή του παιδιού στην δική του προσπάθεια και όχι στο αποτέλεσμα ή στον αντίπαλο.

- Αποδεχτούν ένα  χαμηλό αποτέλεσμα και να συζητήσουν με το παιδί τους ότι η αποτυχία είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του αθλητισμού και είναι αποδεκτή.

- Επιβραβεύουν όλες τις προσπάθειες είτε αυτές είναι επιτυχημένες είτε όχι.

- Τονίζουν την διασκέδαση της αθλητικής συμμετοχής. Πρωταρχικός ρόλος των παιδιών πρέπει να είναι η διασκέδαση και όχι το τελικό αποτέλεσμα.

Αναγνωρίζοντας λοιπόν, πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος των γονιών και πόσο σημαντική είναι η συμβολή τους στην αθλητική πορεία των παιδιών τους, επισημαίνουμε ακόμη κάποια επιπλέον.

Οι γονείς καλό είναι να έχουν θετική και σωστή συμπεριφορά, ιδιαίτερα όταν είναι παρόν το παιδί, καθώς εκείνοι λειτουργούν σαν πρότυπο. Να αποφύγουν τις παρεκτροπές και να παραμείνουν ψύχραιμοι ιδιαίτερα εντός του αθλητικού χώρου (αγώνες, προπονήσεις κλπ).

Επίσης, θα ήταν καλό να προσπαθούν να μεταδίδουν το μήνυμα στα παιδιά ότι η αυτοπεποίθηση τους δεν πρέπει να εξαρτάται από το αποτέλεσμα. Όλες οι εμπειρίες (είτε θετικές είτε αρνητικές) που αποκτώνται μέσω του αθλητισμού, μαθαίνουν κάτι στο παιδί. Δεν δίνουμε έμφαση μόνο στη νίκη.

Επίσης, ο γονιός πρέπει να βρίσκει το χρόνο να είναι παρών σε προπονήσεις/ αγώνες και να συνεργάζεται με τον προπονητή.

Η στήριξη των αθλητών από τους γονείς είναι, αν μη τι άλλο καθοριστική, για αυτό θα ήταν καλό να υπάρχει πλήρης συνεργασία και κατανόηση μεταξύ γονέων και των υπολοίπων εμπλεκομένων με το παιδί τους.

Κλείνοντας να επαναλάβουμε το σημαντικότερο όλων: Να μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά, και ιδιαιτέρως οι μικροί αθλητές χρειάζεται να διασκεδάζουν και να χαίρονται το άθλημα τους!

* Η Μαρία Βερβέρη είναι Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος.  Πηγή:sports-academies.gr
Ακολουθείστε μας στο Facebook A.D. Global Management και στο Twitter ADGM

Διατροφικές Συμβουλές για Ποδοσφαιριστές, Προπόνηση & Αγώνας (Πριν-Μετά)

Διατροφικές Συμβουλές για Ποδοσφαιριστές, Προπόνηση & Αγώνας (Πριν-Μετά)

| Συντάχθηκε απο τον/την sportteam

Share Οι ποδοσφαιριστές λόγω των υψηλών απαιτήσεων αντοχής που έχουν πρέπει να κάνουν τις ανάλογες διατροφικές προετοιμασίες. Ακόμα κι όταν η προπόνηση τελειώσει, η απόδοση ενός ποδοσφαιριστή μπορεί να βελτιωθεί με τη σωστή στρατηγική στον τομέα της διατροφής. Τι πρέπει να τρώμε και τι να πίνουμε πριν από μια εξαντλητική προπόνηση; Παρακάτω αναφέρονται συμβουλές διατροφής.  Νωρίς το πρωί πριν την προπόνηση - αγώνα, προτείνονται : α. 2,5 φλιτζάνια δημητριακά + γάλα + 1 κουταλιά μέλι + 1 μεγάλη μπανάνα. ή β. Μεγάλο κουλούρι ή 3 παχιές φέτες ψωμί με παχιά στρώση μέλι + γάλα + 1 μεγάλη μπανάνα. ή γ. 2 κύπελλα με βάση τα σιτηρά με γάλα + 250 ml χυμό φρούτων + 1 μπανάνα + 2 παχές φέτες τοστ με παχιά στρώση μαρμελάδας. Αργά το πρωί πριν  την προπόνηση - αγώνα, προτείνονται: α. 1 μπάρα δημητριακών + 750 ml αθλητικών ποτών. ή β. 2 σταφιδόψωμα + 1 ποτήρι χυμό πορτοκαλί. Γεύμα πριν την προπόνηση - αγώνα, προτείνονται: -3 ώρες πριν Ψωμί ολικής αλέσεως Σαλάτα εποχής (μικρή ποσότητα) Ζυμαρικά (μακαρόνια ή ρύζι) με ελαφριά σάλτσα ντομάτας Τριμμένο τυρί Φρούτο + Νερό 500ml. -1l. -1 ½ ώρα πριν Σνακ, το οποίο θα περιλαμβάνει φρούτο (μπανάνα) και 1 φέτα κέικ χαμηλών λιπαρών. Αθλητικό Ποτό Σνακ για αποκατάσταση μετά την προπόνηση - αγώνα, προτείνονται: (Κατανάλωση μεγάλης ποσότητας υγρών - νερό, αθλητικά ποτά κ.α). α. Σοκολατούχο γάλα + 1 μπανάνα β. 60 g (1-2 ποτήρια) δημητριακά πρωινού + γάλα + μέλι + 1 φρούτο. γ. 1 γιαούρτι χαμηλών λιπαρών + μπάρα δημητριακών. δ. 1 σάντουιτς γαλοπούλα/ τυρί και σαλάτα + 250 ml χυμό φρούτων. ε. 150 g. με παχιά βάση πίτσα – με στρώσεις άπαχου κρέατος, λαχανικά και λίγο τυρί. ζ. 60 g σπορ μπαρ + 250 ml αθλητικού ποτού (Gatorade). στ. 250-350 ml smoothie φρούτων ή υγρό γεύμα. Γεύμα μετά την προπόνηση - αγώνα, προτείνονται: Άσπρο ψωμί Σαλάτα εποχής Κρέας ή τόνος με ρύζι και λαχανικά Σούπα Φρούτο ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ. Προτείνεται να καταναλώνεται ψωμί ολικής αλέσεως. Κατανάλωση άφθονου νερού  κατά την διάρκεια της ημέρας. 5 - 6 γεύματα ημερησίως σε τακτικά διαστήματα. Διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά. Κατανάλωση όσπριων σε τακτά διαστήματα. Αναγκαίος ο εμπλουτισμός της διατροφής με ψάρι. Προτιμότερο θα ήταν να καταναλώνεται μακαρόνια και ρύζι ολικής αλέσεως. Συχνή κατανάλωση ανάλατων ξυρών καρπών (αμύγδαλο). 1 ποτήρι ποτού ισούται θερμιδικά με 7 ποτήρια μπύρας ή 4 ποτήρια κρασί. Στην περίπτωση που θέλετε να φάτε κάτι γλυκό προτείνονται: μπάρες δημητριακών ολικής άλεσης, σοκολάτα υγείας, παστά φρούτα, μέλι κ.α. Στην περίπτωση που θέλετε να φάτε πίτα με γύρο ή σουβλάκι προτείνεται το κρέας να είναι κοτόπουλο και χωρίς πατάτες. Τα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά ή χαμηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες μενού μπορεί να συμβάλει στη μείωση του κίνδυνο εμφάνισης γαστρεντερικών προβλημάτων σε ευπαθείς αθλητές. ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ…     Γρήγορο φαγητό      Πατατάκια, Γαριδάκια κ.λπ.     Πατάτες τηγανιτές – Γενικά τηγανιτά φαγητά     Αλκοολούχα ποτά, Αναψυκτικά     Παγωτά, Γλυκά, Σοκολάτες Κωνσταντίνος Γιάννη Προπονητής Φυσικής Κατάστασης - Προπονητής Ποδοσφαίρου UEFA B' Πτυχίο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού Τρικάλων, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Instituto Superior da Maia (ISMAI), Oporto, Portugal Master in High Performance in Sports: Strength and Conditioning Universidad Catolica San Antonio de Murcia (UCAM), Spain email gianni@pe.uth.gr https://www.facebook.com/konstantinos.gianni

                  Βρίζοντας τον γιο σου στο γήπεδο!

Είχα ακούσει διάφορα για τη συμπεριφορά πατεράδων σε γήπεδα, αλλά δεν το πίστευα. Εμείς στην οικογένεια κάνουμε άλλα αθλήματα κι έτσι δεν έτυχε να βρεθώ σε προπόνηση πιτσιρικάδων ούτε σε αγώνες παιδικών πρωταθλημάτων. Το προηγούμενο Σάββατο όμως, «απόλαυσα» από κοντά την καυτή ατμόσφαιρα ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, μεταξύ δωδεκάχρονων.

Προτού αρχίσει το ματς, όλα ήταν ήρεμα. Οι μικροί έκαναν ζέσταμα, οι προπονητές τους κοίταζαν και στις χαμηλές κερκίδες υπήρχαν παρέες με γονείς που κράταγαν καφέδες και νερά στο χέρι. Ήρθε κι ένα διαιτητής και το παιχνίδι ξεκίνησε.

Οι μπλε έπαιζαν με τους πορτοκαλί, αλλάζοντας γρήγορες πάσες και παρουσιάζοντας μια όμορφη εικόνα, που είχα καιρό να τη δω. Άλλωστε έχω και κάτι χρόνια να πάω σε γήπεδο. Επειδή μ΄ αρέσει όμως, να κόβω φάτσες, έριχνα κλεφτές ματιές σ΄ έναν ευτραφή κύριο που κράταγε μια τεράστια αρμαθιά κλειδιά και τα μέτραγε, συνεχώς.

Τι διάολο, δεσμοφύλακας ή αποθηκάριος είναι, σκέφτηκα. Κάτι δε μου πήγαινε καλά μ΄ αυτόν. Δεν έπεσα έξω στις υποψίες μου. Με το που έγινε το πρώτο τζαρτζάρισμα, πετάχτηκε πάνω. Με το δεύτερο, τρίτο άρχισε να ανεβοκατεβαίνει τις σειρές και να ωρύεται.

Όταν μάλιστα, ο διαιτητής άφησε μια σκληρή φάση να εξελιχθεί, μαζεύτηκαν καμιά δεκαριά, με πρωταγωνιστή πάντα τον χοντρούλη κύριο και τα έχωναν σε παιδιά και διαιτητή. Δεν πίστευα στ΄ αυτιά μου.

Ο φίλος μου, που έπαιζε ο γιος του, άρχισε να γελάει.

Είδες, μου λέει; Αυτό γίνεται κάθε Σάββατο. Ώσπου να τελειώσει, έτσι θα κάνουν. Κάποιες φορές έρχεται ο φύλακας για να τους ηρεμήσει...Άρχισα να σκέφτομαι διάφορα. Πρώτα αναρωτήθηκα για την κρυμμένη βαρβαρότητα που κρύβουν μέσα τους κάποιοι γονείς, ύστερα για το ότι «ζουν ανάμεσα» μας και στο τέλος ότι ψηφίζουν… Αλλά δεν ήταν αυτό που με προβλημάτισε πιο πολύ.

Μου έκανε τρομερή εντύπωση η απάθεια των προπονητών και ο διαιτητής. Και καλά, αυτός μπορεί να είναι μαζόχας για να πάει τα Σάββατα για λίγα ψωροευρώ (πόσα να του δίνουν, αλήθεια…).

Οι προπονητές όμως; Δεν αισθάνονται υπεύθυνοι και έκθετοι μπροστά στους αθλητές τους;

Δεν υπήρξε κάποιος να τους κεντρίσει τη συνείδηση του παιδαγωγού που πλάθει έναν ξύπνιο, ευέλικτο και αποτελεσματικό ποδοσφαιριστή; Δεν άκουσαν αυτοί τίποτα για τους μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους που επιλέγουν πλέον, τα ταλέντα απ΄ τις πνευματικές τους επιδόσεις;

Τίποτα. Καμία αντίδραση.

Επέτρεπαν αυτό το κακόγουστο σκηνικό και μάλιστα φώναζαν και οι ίδιοι πολύ αυστηρά στους παίκτες τους για να εναρμονιστούν με την ατμόσφαιρα.Όταν έφυγα, κατάλαβα ότι κι εδώ, όπως και σε τόσες άλλες περιπτώσεις, οι παρεξηγημένοι κανόνες της αγοράς κερδίζουν τις ανεύθυνες «συνειδήσεις» των ανθρώπων.

Οι γονείς πληρώνουν και ο «πελάτης» έχει πάντα δίκιο. Ακόμα κι όταν βρίζει το παιδί του ή τα παιδιά των άλλων. Και πάντα κερδίζει αυτός που προκαλεί περισσότερο κι όχι ο άλλος που κάθεται ήσυχος και δε μιλάει.

Γι΄ αυτό οι προπονητές δεν αντιδρούν κι αφήνουν τη χυδαιότητα να εξελίσσεται.Ποια λύση υπάρχει; Πάντα το σχολείο είναι η λύση. Αλλά έχει γίνει πια ανέκδοτο και ρητορεία. Δυο ώρες γυμναστική την εβδομάδα και με τους περισσότερους γυμναστές να «βολτάρουν» στο προαύλιο, σχολικός αθλητισμός δεν υπάρχει.

Όλο και λιγότερο ακούς για ομάδες του σχολείου, για σχολικά πρωταθλήματα και για δραστηριότητες που οργανώνονται και καθοδηγούνται από την εκπαιδευτική κοινότητα. Τι να φέρω στο μυαλό μου τώρα;

Τη σημασία των ομαδικών αθλημάτων, τη συλλογική συνείδηση μέσα από την κοινή δράση, την προσπάθεια όλων που θα στηρίξει την ταυτότητα του σχολείου, την εκτόνωση των εφηβικών ενστίκτων και της επιθετικότητας;

Όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα θα έπρεπε να τα δουλέψει στη σκέψη του ο γυμναστής αλλά το κυριότερο θα ήταν η υπεύθυνη καθοδήγηση για μια κουλτούρα άμιλλας και αξιοπρέπειας στον αθλητισμό και στο ποδόσφαιρο.

Γιατί κακά τα ψέματα, είναι ο βασιλιάς των σπορ και το πιο θεαματικό άθλημα. Κι ας κρύβει βία, σκληρή αντιπαράθεση, επιθετικότητα και μερικές φορές βαρβαρότητα. Αν υπάρχει υπεύθυνος άνθρωπος να διδάξει συμπεριφορές και ηθική, όλα όμορφα γίνονται.

Αυτά λοιπόν με το ποδόσφαιρο των μικρών. Αφέθηκαν κι αυτοί απροστάτευτοι, στην ανευθυνότητα του φαντασμένου «πελάτη» που ονειρεύεται ότι ο πιτσιρικάς του θα πάρει κάποτε, μεταγραφή στον Ολυμπιακό και θα τα κονομήσουν…

Μέχρι τότε, θα βρίζει, θα ουρλιάζει και θα θυμίζει όχλο στο Κολοσσαίο. Τι τώρα, θα κάτσει το σχολείο ν΄ ασχοληθεί με κουλτούρες και συμπεριφορές στις ομάδες; Αφού οι πατεράδες τα πάνε μόνοι τους στους «συλλόγους»…

Ακόμα όμως, δεν έμαθα τι τα ήθελε τόσα κλειδιά ο φωνακλάς πατέρας. Θα μάθω, πού θα πάει…

(Άρθρο του Ανδρέα Ζαμπούκα στο protagon.gr)

Πρόωρη εξειδίκευση στο παιδικό ποδόσφαιρο: Ένας δύσκολος δρόμος για τα παιδιά μας!

Πολλοί γονείς ονειρεύονται να γίνει ο γιος τους ο επόμενος Ροναλντίνιο.Τα όνειρα και τα θέλω του γονιού για το παιδί του μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά ολόκληρη τη ζωή του παιδιού και να έχουν μεγάλο τίμημα.

Ακραίες εκδηλώσεις γονέων και προπονητών που μπορούν να δράσουν αρνητικά στο παιδί.
Βλέπουμε συχνά γονείς και προπονητές να πανηγυρίζουν έξαλλα για την κατάκτηση ενός τίτλου ή μιας νίκης.Βλέπουμε παιδιά να κλαίνε επειδή έχασαν ένα παιδικό τουρνουά. Βλέπουμε εικόνες με τόσο ακραίες αντιδράσεις,λες και κρίνεται ένα παιχνίδι Champions League!!! Τα παραπάνω δεν έχουν σχέση με τη χαρά της νίκης ή της συμμετοχής. Οι ισορροπίες είναι λεπτές και οι επιδράσεις μεγάλες στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του παιδιού.Για να μπορέσει να γίνει ένα παιδί πρωταγωνιστής,μεγάλος ποδοσφαιριστής,επαγγελματίας ή πρωταθλητής σε κάποιο άθλημα γενικότερα,χρειάζονται ως και 10 χρόνια εντατικής δουλειάς, με κόπο,ιδρώτα,κούραση , πίεση ψυχολογική και σωματική. Όμως,παρά τις θυσίες και τις προσπάθειες που θα κάνει ένα παιδί(που συχνά δεν επιλέγει αυτό το δρόμο) η επιτυχία δεν είναι εξασφαλισμένη.

Σαν προπονητές και γονείς πρέπει να βοηθήσουμε τα παιδιά να διαχειριστούν σωστά την κατάσταση.
Δυστυχώς,στον αθλητισμό δεν λειτουργούν όλα με βάση τη λογική,την αξιοκρατία και την σχέση προσπάθεια-ανταμοιβή.Οι ανταμοιβές μπορεί να είναι ανύπαρκτες για το παιδί και να έχουν ως αποτέλεσμα μια χαμένη παιδική ηλικία,ψυχολογικά και σωματικά τραύματα και το στίγμα της αποτυχίας.Τα παιδιά που ειδικεύονται γρήγορα και βιώνουν πολλές επιτυχίες σε νεαρή ηλικία,δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν σε αποτυχίες αργότερα. Όλα αυτά δε σημαίνουν ότι πρέπει να αποθαρρύνουμε ένα παιδί που έχει την όρεξη και το ταλέντο να ασχοληθεί σοβαρά με το ποδόσφαιρο.Όμως,είναι υποχρέωση μας σαν προπονητές και γονείς,να τοποθετήσουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση-προτεραιότητα και απλά να βοηθήσουμε τα παιδιά,να διαχειρηστούν σωστά τα παραπάνω.Υπάρχουν νόρμες και κανόνες,υπάρχει ο σωστός δρόμος,υπάρχει το περιεχόμενο της προπονητικής διαδικασίας για κάθε ηλικία.Η προσωπική ικανοποίηση του προπονητή ή το καμάρι του γονιού δεν έχει θέση σε αυτή τη διαδικασία.

Πρέπει να ενθαρρύνουμαι τα παιδιά.
Το παιδί σίγουρα πρέπει να ενθαρρύνεται να συμμετέχει σε διάφορες οργανωμένες αθλητικές δραστηριότητες,όπως και να έχει χρόνο για ελεύθερο παιχνίδι. Όταν το παιδί επιδείξει ένα ιδιαίτερο ταλέντο,ο γονιός πρέπει να βοηθήσει το παιδί σε αυτή του την ενασχόληση,σε συνδιασμό μέ το σχολείο και τις υπόλοιπες κοινωνικές του δραστηριότητες,χωρίς να το πιέσει.Δυστυχώς,δεν υπάρχει πρόβλεψη και οργάνωση από την πολιτεία για να βοηθηθούν τα παιδιά-ταλέντα σε συνδιασμό με την εκπαιδευτική διαδικασία.

Προσπαθήστε να θέσετε τα πράγματα στη σωστή τους βάση.
Το πιο συνηθισμένο φαινόμενο είναι σε αυτές τις περιπτώσεις είτε να σταματάει το παιδί την ενασχόλησή του στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου για να αφιερωθεί στα μαθήματα είτε να αμελεί τα μαθήματα του και να δίνεται στον αθλητισμό. Το αποτέλεσμα όλων αυτών; Τα συμπεράσματα δικά σας. Η απόφαση είναι επίσης δική σας. Είναι όμως μια απόφαση ζωής,δύσκολη σίγουρα όπως και ότι αφορά τα παιδιά μας. Προσπαθήστε να θέσετε τα πράγματα στη σωστή τους βάση.

Είναι πολύ πιο δύσκολο να γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής από ότι γιατρός ή δικηγόρος.
Τελειώνοντας θα σας κάνω μια ερώτηση, που κάνω συχνά και στα παιδιά όταν συζητάμε: Κοιτάξτε γύρω σας, στον κοινωνικό σας περίγυρο και δείτε πόσοι είναι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές (ζουν από το ποδόσφαιρο) και πόσοι είναι γιατροί, δικηγόροι, καθηγητές κ.α.Είναι πολύ πιο δύσκολο να γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής από ότι γιατρός ή δικηγόρος.


*Βασίλης Παπαδάκης            πηγή αναρτήσεις:http://www.youngtalents.gr

                                                       Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ

Πρωταρχικός στόχος σε αυτή την κατηγορία είναι τα παιδιά να γνωρίσουν και να αγαπήσουν το άθλημα του ποδοσφαίρου. Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει όλοι οι νεαροί αθλητές ανεξαρτήτως δυναμικότητας, εκτός της προπόνησης να συμμετέχουν και σε αγώνες με άλλες ακαδημίες, έτσι ώστε να αναπτυχθεί το συναίσθημα του ευγενούς συναγωνισμού-ανταγωνισμού. Εδώ λοιπόν υπάρχει η παγίδα της καταμέτρησης του σκορ, μετατρέποντας τον ευγενή συναγωνισμό αρκετές φορές σε ‘αθέμιτο ανταγωνισμό’ κάνοντας τη νίκη αυτοσκοπό του παιχνιδιού.

Όσο κι αν ακούγεται απίθανο, αρκετοί προπονητές σε αυτές τις ηλικίες σε κάθε αγώνα της ομάδας τους , κινδυνεύουν να χάσουν  τη θέση τους αν τα αποτελέσματα της δεν είναι θετικά, καθώς αυτό αποτελεί δυσφήμιση για την ακαδημία κι έτσι το κύρος του συλλόγου καθώς και οι νέες εγγραφές θα μειωθούν.

Aπο την άλλη πλευρά κάποιοι γονείς που μεταφέρουν τα οπαδικά τους  απωθημένα από το γήπεδο , βλέπουν στα παιδιά τους τον μελλοντικό Rivaldo και θέλουν να επιτύχουν μέσω αυτού, εκείνο που οι ίδιοι δεν κατάφεραν στη ζωή τους. Είναι αυτοί που ίσως πιο πολύ κι από τα παιδιά διψάνε για νίκες.

Τέλος, οι προπονητές προσβλέπουν στη νίκη θέλοντας να ικανοποιήσουν τον προσωπικό τους εγωισμό, την κοινή αποδοχή, καθώς και την καθιέρωσή τους στον χώρο του ποδοσφαίρου

Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι σε αυτές τις ηλικίες το τελικό αποτέλεσμα δεν πρέπει να έχει καμία σημασία, διότι οδηγεί τους προπονητές σε κινήσεις (βάζουν παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας να συμμετέχουν σε αγώνες ενώ κάποια της σωστής ηλικίας δεν αγωνίζονται καθόλου διότι είναι χαμηλότερης δυναμικότητας)   που μακροχρόνια μόνο ζημία μπορούν να προξενήσουν στην εξέλιξη των παιδιών και αντί να δρα ευεργετικά στην πραγματοποίηση των στόχων, μας οδηγεί σε εντελώς  αντίθετες κατευθύνσεις.

                                                             ΠΗΓΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ: http://www.medisense.gr

ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΑΘΛΗΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ,     ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ

- Η άθληση προάγει τη σωματική και τη ψυχική υγεία, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, προλαμβάνει την παχυσαρκία και τα καρδιοαγγειακά νοσήματα και καταπολεμά το άγχος και την κατάθλιψη στην ενήλικη ζωή.
- Ο πρωταθλητισμός διδάσκει την αυτοπειθαρχία, την ομαδικότητα, το θεμιτό ανταγωνισμό και ενισχύει το αίσθημα της άμιλλας και της συνεργασίας.
- Αποτελεί μέσο εκτόνωσης της ενεργητικότητας από το βαρύ σχολικό πρόγραμμα και το παιδί χαλαρώνει και διασκεδάζει με την άσκηση, κάνοντας ένα ευχάριστο διάλλειμμα.
- Ο αθλητισμός εμπνέει στα παιδιά και στους εφήβους υγιή πρότυπα συμπεριφοράς και τα απομακρύνει από τις καταχρήσεις που μαστίζουν την κοινωνία μας, όπως την κατανάλωση αλκοόλ και καπνού και άλλων ουσιών, καθώς και από την υπερβολική και άσκοπη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή και του διαδικτύου.
Τι γίνεται όμως όταν ο πρωταθλητισμός μετατραπεί σε κυνήγι δόξας, κοινωνικής καταξίωσης και οικονομικού κέρδους;
- Όταν συμβεί αυτό το παιδί ή ο έφηβος αποκτά ένα μόνιμο άγχος επίδοσης και απόδοσης, το οποίο συνοδεύεται και από φόβο αποτυχίας. Αυτό το χρόνιο άγχος έχει επιπτώσεις στη σωματική και στην ψυχική υγεία του παιδιού.
- Οι έφηβοι συχνά για να μπορέσουν να αυξήσουν τις σωματικές του επιδόσεις, μπορεί να χρησιμοποιήσουν κάποιες απαγορευμένες ουσίες προκειμένου να επιτύχουν το προσδοκώμενο στόχο, πολλές φορές και με την συγκατάθεση του προπονητή και των γονέων.
- Το παιδί ενηλικιώνεται πρώιμα, δεν χαίρεται μικρές και σημαντικές στιγμές της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας και μειώνει τις κοινωνικές του συναναστροφές, αφού δεν έχει ελεύθερο χρόνο.
- Αυτό το μοναχικό παιδί πολλές φορές δεν έχει χρόνο ούτε για την μελέτη των μαθημάτων του σχολείου του, με αποτέλεσμα την μείωση της σχολικής απόδοσης.
Οι γονείς και οι προπονητές θα πρέπει να περιορίσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και να επιτρέψουν στο παιδί να ξεδιπλώσει μόνο του τη δύναμή του. Φυσικά θα πρέπει να αφήσουν το παιδί να επιλέξει μόνο του το άθλημα που επιθυμεί, να μην το πιέζουν για μεγαλύτερες αποδόσεις και να το στηρίζουν στις τυχόν επιτυχίες. Αλλά και η επιβράβευση στις επιτυχίες δεν θα πρέπει να είναι υπερβολική.
Επειδή κάνω πρωταθλητισμό δεν σημαίνει βγαίνω πρώτος, αλλά δίνω τον καλύτερο εαυτό μου για να βγω πρώτος.

                        πηγή ανάρτησης: http://vpsoccercoach.blogspot.com                                    

Προπονητής Ακαδημιών: Βασικές αρχές και κατευθύνσεις

Παρακάτω ακολουθούν μερικές βασικές αρχές  και κατευθύνσεις για την συμπεριφορά και τη φιλοσοφία του προπονητή ακαδημιών. Τα μικρά παιδιά έχουν σίγουρα ιδιαιτερότητες που πρέπει να γνωρίζουμε και να σεβόμαστε. Δεν είναι δεν είναι απλώς μικρότερα σε μέγεθος από τους μεγάλους, αλλά σκέφτονται και ενεργούν με διαφορετικά κριτήρια. Επίσης, κατανοούν και αντιλαμβάνονται πολύ περισσότερα από αυτά που εμείς νομίζουμε. Το ποδόσφαιρο είναι και πρέπει να είναι, πάντα ένα παιχνίδι γι΄αυτά. Μέσα από αυτό το παιχνίδι, δεν ψάχνουμε μόνο τα ταλέντα, ούτε φτιάχνουμε μόνο τα νέα μεγάλα αστέρια του μέλλοντος. Διαμορφώνουμε μια σωστή αθλητική παιδεία, προάγουμε τη συνεργασία και την κοινωνικότητα, τα μαθαίνουμε να βάζουν στόχους και να αγωνίζονται να τους πετύχουν, επεμβαίνουμε στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς τους. Ο προπονητής δεν πρέπει να είναι ο ''δράκος΄΄ του παραμυθιού, αλλά ένας δάσκαλος-παιδαγωγός-γνώστης-φίλος, ο οποίος για να είναι σεβαστός από τα παιδιά, θα  πρέπει πρώτα να τα σέβεται ο ίδιος.

1.       ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Εξασφαλίστε ότι  η ορολογία που χρησιμοποιείτε είναι σαφής και ακριβής. Τα παιδιά πρέπει να μπορούν να καταλάβουν κάθε οδηγία είτε αυτή είναι πρόταση είτε μεμονομένη λέξη. Επίσης, τα παιδιά πρέπει να κατανοήσουν πως εσείς είστε ο μόνος υπεύθυνος για να τα κατευθύνει. 

2.       ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ: Όποτε είναι δυνατόν επιβραβεύστε είτε ατομικά είτε ομαδικά την σωστή εκτέλεση-συμπεριφορά. Δώστε στα άτομα και στις ομάδες  θετική ενίσχυση. Απέχετε από τη χρησιμοποίηση των αρνητικών σχολίων. Χρησιμοποιήστε τον έπαινο ως κίνητρο.

3.       ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ: Εάν η άσκηση ή το παιχνίδι είναι πάρα πολύ προηγμένο και τα παιδιά δεν μπορούν να ανταποκριθούν, τροποποιήστε για να αυξήσετε τις πιθανότητες της επιτυχίας τους. Τα παιδιά δε φταίνε σε τίποτα αν έχετε κάνει μια λάθος εκτίμηση για τις δυνατότητές τους και πρέπει σε αυτή την περίπτωση ο εγωισμός σας να πάει στην άκρη. 

4.       ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΖΩΝΤΑΝΙΑ: Να είστε κινητικός και εμπνευσμένος. Ο ενθουσιασμός και η ύπαρξη ενεργητικότητας είναι μεταδοτικά. Τα παιδιά σίγουρα θα χαρούν και θα προσπαθήσουν να αντιγράψουν την κινητικότητα σας. 

5.       ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ: Εάν το παιχνίδι είναι στατικό, μειώστε τις ομάδες, δώστε έξτρα ρόλους, χρησιμοποιείστε ''βοηθούς΄΄ για να κρατήσετε το κάθε παιδί ενεργό. Τα παιδιά βαριούνται εύκολα και όσο μικρότερα είναι τόσο πιο δύσκολα αντέχουν στην αναμονή.

6.       ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΤΟΜΟ: Γνωρίστε τις διαφορές των παικτών. Επιθετική ή ήρεμη, η αναγνώριση των προσωπικοτήτων τους θα σας επιτρέψει  να ανταποκριθείτε και θα αποκριθούν σε σας θετικά. Σεβαστείτε τη διαφορετικότητά τους.

7.       ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΟΧΟ: Σε όλες τις επιδείξεις-ασκήσεις καταστήστε τους επιθυμητούς στόχους σαφείς. Εάν ένας παίκτης παρουσιάζει ιδιαίτερη επιδεξιότητα μιας ικανότητας,  χρησιμοποιήστε τον για να  τη δείξετε. Ο παίκτης ''μοντέλο'' είναι πολύ χρήσιμος και γιατί λειτουργεί σαν παράδειγμα αλλά και επειδή μπορεί να σας βγάλει από τη δύσκολη θέση αν δεν μπορείτε να εκτελέσετε μια συγκεκριμένη δεξιότητα.

8.       ενισχΥστε τη σωστή τεχνικΗ: Σε όλες τις ασκήσεις και παιχνίδια δώστε συνεχώς έμφαση στη χρήση των σωστών τεχνικών. Επιμείνετε στη σωστή εκτέλεση, για να μην αποκτήσουν τα παιδιά λάθος κινητικά πρότυπα

9.       ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΤΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ: Επιμείνετε για την σπουδαιότητα της κίνησης και της ετοιμότητας, στην οποία πρέπει να βρίσκονται καθ΄όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Δώστε στα παιδιά να καταλάβουν πως η αποστολή τους δεν τελειώνει με μία πάσα ή ένα σουτ, αλλά το παιχνίδι συνεχίζεται και πρέπει να πάρουν μέρος σε αυτό.

10.    ΑΛΛΑΞτε τις θέσεις ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ:  Όλοι οι παίκτες πρέπει να έχουν βιώματα από αμυντικούς και επιθετικούς ρόλους, ακόμα και από τη θέση του τερματοφύλακα. Δοκιμάστε αλλαγές θέσεων ελεύθερα ακόμα και αλλαγές παικτών ανάμεσα σε ομάδες.

11.    ΑΝΑΠΤΥΞΤΕ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ: Συνεχώς παρακινείστε τους παίκτες  να υποστηρίζουν ο ένας τον  άλλο. Να κατανοήσουν τις ιδιαιτερότητες αλλά και τη συμβολή όλων στην ομάδα. Να σέβονται όλους τους συμμετέχοντες στο παιχνίδι, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των αντιπάλων.

12.    ΙΣΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ: Δώστε  ίση προσοχή σε όλους τους παίκτες στην ομάδα στην προπόνηση ή τα παιχνίδια. Μην αφήστε τους λιγότερο ικανούς παίκτες πίσω αλλά  μην επιβραδύνετε και τους προχωρημένους.

13.    ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΗ: Οι παίκτες θα ανταποκριθούν και θα θελήσουν να συνεχίσουν εάν η προπόνηση και η συμμετοχή τους, είναι διασκεδαστική. Δημιουργήστε την απόλαυσή τους μέσα στην προπόνηση. Δεν έχει κανένα όφελος η εκτέλεση ασκήσεων με ''μουτρωμένα'' πρόσωπα. Πάρτε από τα παιδιά το 100% μέσα από το ενδιαφέρον και τον ενθουσιασμό τους. 

     Θυμηθείτε: Σαν προπονητής πρέπει να αφιερωθείτε στην ανάπτυξη όλων των παικτών σας. Είτε αφορά στην τεχνική τους, είτε σε σχέση με τους παλιούς και τους νέους στην ομάδα. Επειδή είστε ένα πρότυπο για τα παιδιά, η θέση σας είναι πολύ σημαντική. Πρέπει να καθορίσετε εσείς τα πρότυπα. Να αναπτύξετε την τεχνική, στη σωστή αθλητική συμπεριφορά και βέβαια μια όμορφη ατμόσφαιρα στο γήπεδο. Να εφαρμόσετε και να διατηρήσετε την ισότητα σε όλες τις στιγμές. Δώστε έμφαση στην διασκέδαση και την ανάπτυξη. Η πίεση της νίκης πρέπει να μείνει μακριά από τα παιδιά. Αυτός είναι ο στόχος!

 
 πηγή ανάρτησης :CRETALIVE. GR

Λ.Τιτομιχελάκης:Τα τάλεντα χάνονται στην Ελλάδα

Το ποδόσφαιρο, που είναι η προέκταση της Ελληνικής κοινωνίας, δε μπορεί να συμβαίνει κάτι αντίθετο.

Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της…… Μια έκφραση που ακούμε συχνά στις μέρες μας, μέσα στη γενικότερη οικονομική κρίση που διέπει την κοινωνία μας και όχι μόνο. Έλληνες επιστήμονες διαπρέπουν στο εξωτερικό σε όλους τους τομείς, ενώ παράλληλα νεαρά παιδιά με όρεξη να προσφέρουν στην πατρίδα μας, αναγκάζονται να μεταναστεύσουν για να βρουν δουλειά ανάλογη των προσόντων τους. Όλα αυτά πραγματοποιούνται μέσα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δε συνδέεται με την αγορά εργασίας, με αποτέλεσμα να δημιουργεί ανέργους και υψηλά ποσοστά ετεροαπασχόλησης, συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.
Το ποδόσφαιρο, που είναι η προέκταση της Ελληνικής κοινωνίας, δε μπορεί να συμβαίνει κάτι αντίθετο. Όλοι, αυτές τις μέρες, θαυμάσαμε τον Παπαδόπουλο της Σάλκε να διαπρέπει στην Ευρώπη, ενώ στον Ολυμπιακό δε μπορούσε να βρει θέση στην ενδεκάδα… Ο Βέλλιος να διαπρέπει στην Έβερτον, ο Σαμαράς, ο Γκέκας, ο Χαριστέας, ο Μαχλάς και τόσοι άλλοι. Τυχαίο; Τι επιτέλους συμβαίνει στη χώρα μας; Ταλέντα έχουμε, δυστυχώς όμως χάνονται……
Είχα την τύχη να ταξιδέψω σε αρκετές χώρες του εξωτερικού συμμετέχοντας σε παιδικά τουρνουά, με ομάδες που διαθέτουν πολύ καλή οργάνωση στα τμήματα υποδομής τους. Διαπίστωσα ότι τα προπονητικά τους προγράμματα δε διαφέρουν από τα δικά μας, ενώ παράλληλα οι δικές μας ομάδες ήταν άκρως ανταγωνιστικές και διέθεταν αρκετό ταλέντο. Η μόνη διαφορά που διαπίστωσα ήταν στην νοοτροπία και στον επαγγελματισμό που εκπαίδευαν τα παιδιά, αλλά και στην κουλτούρα των γονέων. Αξέχαστα, στη Γερμανία που βρέθηκα με την ομάδα παίδων του Ο.Φ.Η, παρατήρησα τους γονείς των γερμανικών ομάδων στους αγώνες των παιδιών τους, να κάνουν πικ-νικ στο δάσος ή να παίζουν τέννις στα γήπεδα και άλλες δραστηριότητες, χωρίς να παρακολουθούν τους αγώνες ή να παρακολουθούν χωρίς να έχουν άγχος για το τελικό αποτέλεσμα. Για αυτούς στο παιδικό ποδόσφαιρο το αποτέλεσμα ήταν το τελευταίο πράγμα που τους ενδιέφερε, αλλά αξία είχε το παιχνίδι και η διασκέδαση.
Αναρωτήθηκα και προβληματίστηκα με όλα αυτά. Η προώθηση νεαρών αθλητών στις επαγγελματικές ομάδες στο εξωτερικό είναι βασικός τους στόχος. Επενδύουν έμπρακτα στις υποδομές τους με σύγχρονα αθλητικά κέντρα που προσφέρουν τα πάντα για την εκπαίδευση των μικρών αθλητών ( με ξενώνες, γυμναστήρια, πισίνες ), ενώ παράλληλα τα πρωταθλήματα υποδομής τους είναι πολύ ανταγωνιστικά, γιατί ανάλογο πρωτάθλημα έχουν για όλες τις ηλικίες τους, που καλύπτει όλη τη χώρα.
Στη Γερμανία, όλες οι ομάδες των μικρών κατηγοριών, ανά περιοχή, θεωρούν αυτονόητο ότι ένα ταλέντο τους, θα μεταγραφεί χωρίς κόστος, στην ομάδα που συμμετέχει στο ανώτατο πρωτάθλημα, χωρίς να μπαίνουν μέσα σωματειακά συμφέροντα και βέβαια με πρωταρχικό στόχο την επάνδρωση των εθνικών ομάδων. Υπάρχει μακροχρόνιος σχεδιασμός στα τμήματα υποδομής και συνεργασία με την πρώτη ομάδα, ενώ ταυτόχρονα στο ρόστερ της ανδρικής ομάδος πάντα προετοιμάζεται κατά θέση και ένας μικρός από τα τμήματα υποδομής.
Το πιο σημαντικό από όλα είναι όμως η εμπιστοσύνη που δείχνουν στα μικρά παιδιά, χωρίς οι προπονητές να υπολογίζουν το κόστος μιας τέτοιας επιλογής, γιατί απλά οι προπονητές εκεί δεν απολύονται τόσο εύκολα όσο στην Ελλάδα. Αρκεί να φανταστεί κανείς ότι η χώρα μας ποσοστιαία απολύει στα 10 χρόνια το 68% των προπονητών, ενώ στο εξωτερικό τα ποσοστά είναι 18% με 25%. Ο Κασίγιας στα 16 έπαιξε στη Ρεάλ, ενώ ο Νικοπολίδης σε πολύ μεγάλη ηλικία καθιερώθηκε…..
Στην Ελλάδα δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο. Ταλέντο θεωρείτε, ο εικοσάχρονος, που έχει κάποια λεπτά συμμετοχής, ενώ από την άλλη τα «παιχνίδια» των μάνατζερ και οι «μίζες» των διοικούντων να φέρουν ξένους παίκτες αμφιβόλου αξίας, βάζουν στο περιθώριο παιδιά με ταλέντο που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα παιδιά του εξωτερικού της ίδιας ηλικίας. Η ομοσπονδία της Ε.Π.Ο , έχει αμελήσει την οργάνωση των εθνικών ομάδων στις μικρές ηλικίες, ενώ η αναξιοκρατία κυριαρχεί σε όλους τους τομείς. Οι ομάδες επενδύουν αγοράζοντας παίκτες πολλών εκατομμυρίων, ενώ επενδύουν «ψίχουλα» στη σωστή οργάνωση των τμημάτων υποδομής. Τέλος οι προπονητές ζώντας σε μια διαρκεί πίεση, και χωρίς στήριξη από τις διοικήσεις, δε ρισκάρουν να εμπιστευτούν τα παιδιά και προτιμούν να τα στέλνουν δανεικούς, για να αποποιηθούν τις ευθύνες τους….
Τα παραδείγματα είναι πολλά ακόμη και στην πόλη μας, που πραγματικά παρατηρείτε «οργασμός» στα τμήματα υποδομής. Πρέπει όλοι να προβληματιστούμε τελικά..

Ο κ. ΤΙΤΟΜΙΧΕΛΑΚΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ειναι ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ «ΤΟ ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΝ» &ΤΕΧΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΥΠΟΔΟΜΗΣ Π.Α.Ε Ο.Φ.Η

ΠΗΓΉ ΑΝΆΡΤΗΣΗ  :  Football-Academies

Φαινόμενo της εποχής...
Φαινόμενα της εποχής είναι τα παιδιά μας να φτιάχνουν δικό τους προφίλ στο facebook και να επικοινωνούν με φίλους τους και όχι μόνο.  Δηλώνοντας λοιπόν ότι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και ανεβάζοντας φωτογραφία σίγουρα θα "ανοίξουν την όρεξη" σε κάποια "αρπακτικά" που δηλώνουν Scouter ομάδων ή Μanager και θα προτείνουν να τα δοκιμάσουν στο εξωτερικό εκπροσωπώντας δήθεν κάποιες ομάδες.
Η αρχή γίνεται με ένα αρχικό  μήνυμα  αν είσαι έτοιμος να δοκιμαστείς σε ομάδα στο εξωτερικό.  Το διαβάζει ο νεαρός αθλητής και ενθουσιασμένος ενημερώνει την οικογένειά του.
Ο πατέρας συνήθως τρελαίνεται περισσότερο γιατί βλέπει ότι ενδιαφέρονται ξένες ομάδες για τον γιό του.  Βέβαια σε πολλές περιπτώσεις μπορεί ο γιός του να μην παίζει ούτε βασικός στην ομάδα του.
Εκεί λοιπόν βρίσκει σύμμαχο το πόσο έχει αδικηθεί από τον προπονητή του.  Στη συνέχεια ακολουθεί mail που λέει ποιός είναι ο Scouter και ποιές ομάδες εκπροσωπεί, συνήθως καμιά δεκαριά για να διαλέξεις.  Επίσης του λέει ότι πρέπει να στείλει τα στοιχεία του και περίπου 1000€ για δήθεν ασφάλεια και ιατρικές εξετάσεις.  Τώρα πως γίνεται να προπληρώνει ιατρικές εξετάσεις ;;; τα συμπεράσματα δικά σας.
Από την εμπειρία μου στο χώρο σας λέω λοιπόν ότι 3 στους 10 "τσιμπάνε" και στέλνουν τα χρήματα και βέβαια ακόμα περιμένουν πότε θα ειδοποιηθούν για τα δοκιμαστικά.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Μέσα από την εμπειρία μου εκπροσωπώντας την P.T.S αλλά και σαν γονιός που ο γιός του έχει facebook, έχω να σας πω ότι κανένας scouter δεν πρόκειται να ζητήσει να δοκιμάσει το γιό σας επειδή έμαθε ότι παίζει ποδόσφαιρο και έχει ανεβάσει φωτογραφία.
Δηλαδή πως κατάλαβε ότι είναι καλός επειδή έχει φωτογένεια; Ο Scouter που θα ενδιαφερθεί θα’  ρθει και θα παρακολουθήσει τον αθλητή από κοντά και όχι μία φορά.  Όταν κρίνει ότι πρέπει να δοκιμαστεί θα στείλει το εισιτήριό του aller-retour και θα φροντίσει για την διαμονή και διατροφή του και αν είναι ανήλικος θα καλύψει και τα έξοδα ενός συνοδού. Αυτά είναι τα κανονικά δοκιμαστικά.
ΜΗΝ ΔΙΝΕΤΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΤΟΝ ΓΙΟ ΣΑΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ γιατί έχω παραδείγματα Ελλήνων που δηλώνουν Scouter ή Manager που έρχονται και βλέπουν τον αθλητή και μετά ζητούν χρήματα για να τον δοκιμάσουν στο εξωτερικό.
ΑΝ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΕΝΑΝ ΑΘΛΗΤΗ , ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ.

Με τιμή,
Σπύρος Μαραθωνίτης
Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων P.T.S

Πώς βρίσκουμε αν ένας μάνατζερ είναι αδειοδοτημένος

Ευχαριστούμε τον κ. Σπύρο Μαραθωνίτη για την αποστολή των e-mail και για τις πολύ χρήσιμες πληροφορίες που μας έστειλε. Το football-academies.gr θα συνεχίσει να ερευνά το θέμα και θα σας ενημερώνει σχετικά.
Για όποιον ενδιαφέρεται οι επίσημοι αδειοδοτημένοι από την ΕΠΟ διαμεσολαβητές μεταγραφών (οι γνωστοί μάνατζερ) βρίσκονται στην επίσημη ιστοσελίδα της ομοσπονδίας. Για να τους δείτε κάντε κλικ εδώ.
Βέβαια υπάρχουν και άλλοι μάνατζερ οι οποίοι δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, αλλά είναι αδειοδοτημένοι από άλλη χώρα. Για να δείτε τον κατάλογο των Players' agents (μάνατζερ) που είναι αδειοδοτημένοι από την FIFA ανά χώρα κάντε κλικ εδώ.

< Προηγούμενο		Επόμενο >